Tijdens het aankleden van de kerstboom en het versieren van ons huis, zet mijn lief Jeroen een toepasselijke playlist op. Natuurlijk zitten hier ook the Kinks tussen, met hun aanklacht aan Santa, die alleen de rijke jongens toys geeft. (Ray Davies zingt niet over de meisjes, maar toe maar dan, ik vergeef het hem).
Tsja. Het blijft altijd maar zo. En het lijkt wel of de solidariteit langzaam uitsterft, samen met alle dier- en plantensoorten waarvan we al afscheid namen. Oké, met Kerstmis zijn we wat gevoeliger voor de armzaliger feestdagen der medemens, maar daarna is het ook weer snel back to business.
Wat doet armoede met je? Gedragseconoom Ernst-Jan de Bruijn schrijft in 2022 dat niet bewezen is dat je er dommer van wordt, zoals een paar jaar wel geroepen werd. (Overigens is zijn website echt wel een bezoekje waard.) Dat geloof ik eigenlijk ook niet, maar je energie en je intelligentie gaat wel veel meer in het overleven zitten. Ik denk dat dat buiten kijf staat. Sommige dingen hoef je niet per se wetenschappelijk te bewijzen om te weten of ze kloppen. Bovendien is empirisch onderzoek lang niet altijd representatief voor juist de excessen die echt wel bestaan. Je komt vaak tot gemiddelden en je kunt nooit iedereen tegelijk onder de loep nemen. Kortom, ik denk dat sommige mensen echt wel op een lagere IQ-stand komen te staan. In ieder geval niet over de energie en geborgenheid beschikken die hen in staat stelt op hun best te zijn.
Arm zijn is niet relatief. Het komt neer op een gebrek aan gezond eten, geen of geen deugdelijk onderdak of toegang tot gezondheidszorg en scholing, ontwikkeling en ontspanning.
De periodes dat ik – volgens de hiervoor beschreven criteria – arm was (ik zal je de details besparen), zijn echt niet de meest succesvolle periodes in mijn leven geweest. Het grootste succes was eigenlijk het heelhuids weer in een andere fase belanden…
Met armoede verspil je als maatschappij energie en intelligentie die ook ten goede kan komen aan andere dingen. Voor mij is het duidelijk dat armoede niet blij maakt en ook niet leidt tot betere prestaties of een soort negatieve motivatie om harder te werken of creatiever zijn om een beter leven te krijgen. In ieder geval lang niet bij iedereen.
Teveel cadeautjes van de kerstman, zoals die bij exorbitant rijken het hele jaar bezorgd worden is ook niet altijd bevorderlijk voor je intelligentie, zo durf ik te beweren. Vóór je het weet kun je niet meer over de randen van je bubbel heenkijken en ben je veel te veel gefocust op het angstvallig bewaken van ál dat speelgoed…
Ach, die Father Xmas. Hij heeft geen gemakkelijke taak. Laten we hem helpen! Allemaal alvast genoeglijke feestdagen gewenst. Intussen blijf ik je gewoon dagelijks trakteren op harteconomie. Geniet ervan!
https://open.spotify.com/embed/track/6eiS2z4hXTZ2VsNBJHsvM3?utm_source=generator
Harteconomie.com 
Plaats een reactie