Harteconomie.com

Deze site, dit project zit in een beginfase. Voor mij is dit heel belangrijk, maar ik vraag van mezelf geen onmenselijke inzet en ook geen exorbitante investeringen. Er is bijvoorbeeld nog niet zoveel verkeer in de mailbox olga@harteconomie.com. Het enige wat ik binnenkrijg tot nu toe, zijn wervende mailtjes van aanbieders van SEO-diensten. Search Engine Optimization dus. De harteconomie heeft daar absoluut geen behoefte aan.

Ik denk dat het dagelijks publiceren van deze werkjes via de socials genoeg mensen op de hoogte stelt van de mogelijkheid om dit te volgen. Misschien is het op dit moment nog helemaal niet zo belangrijk dat jij dit leest. Het moet namelijk echt nog op gang komen. Ik denk dat wat ik schrijf van belang is, maar ik weet niet of mijn toetsenbord al zoveel roest kwijt is dat ik wat ik wel zeggen al goed genoeg kan overbrengen. Die vaardigheid zal wel groeien, zolang er niet teveel druk op staat…

Ik word moe van alle dingen die zogenaamd móeten. Je móet lezers verlokken tot het inschrijven op een nieuwsbrief , je website moet hoog in de zoekmachines oppoppen, als je om donaties vraagt, moet je dat steeds weer onder de aandacht brengen, als je iets in je winkel hebt, moet je zorgen dat mensen na een bewuste of onbewuste klik jouw ding steeds weer opnieuw in beeld krijgen.

Ik vind het onzin en ik baal ervan. Alsof ik zelf niet kan bepalen en uitvinden waaraan ik behoefte heb. En jij ook niet.

De waarde van dit project zit ‘em niet in het volgen van conventies. De waarde hiervan zit ‘em er juist in om dat niette doen. Dat ik bij mezelf blijf hiermee. Dus je bent welkom als je dit leuk, belangrijk, interessant of juist verschrikkelijk vindt, maar echt schat, het hóeft niet!

Marketing zet ons constant onder druk om te groeien, te groeien, te groeien. Meer, meer en nog meer consumeren, ook hiervan. Al is het dan slechts informatie die gedeeld wordt zonder geldelijk winstbejag. Ik heb het gevoel dat die dwang tot groei mij juist kleiner maakt.

Elke dag word ik via mijn telefoon, mijn mailboxen, alle media die ik tot mijn beschikking heb fanatiek aangezet tot het naar buiten richten van mijn blik. En dat wil ik ook best af en toe doen, maar hey, ik verveel me niet! Ik heb het geluk dat ik een vol leven leid (en geen leven vol lijden). Vaak heb ik juist te weinig tijd om mijn aandacht naar binnen te richten.

Ik ben best gecharmeerd van de mogelijkheden die het internet biedt, maar mijn gevoel is dat die gigantische informatiestroom juist vertroebelt in plaats van verheldert. Hieraan doet de harteconomie simpelweg niet mee.

In deze visie dient marketing voornamelijk de onnatuurlijke overtuiging dat je niet genoeg hebt aan jezelf. Dat je buiten jezelf om iets anders nodig hebt, behalve waaraan je zelf behoefte hebt, wat je zelf leuk en belangrijk vindt.

Tuurlijk, je hebt basisbehoeften nodig, zoals voedsel, schoon water, huiselijke geborgenheid, medische zorg, de mogelijkheid om je vrij te ontwikkelen en je te verbinden met anderen via allerlei soorten infrastructuur. Dat stelt je in staat om je uit te drukken als wie je werkelijk bent en echt iets betekenen. Echt creatief zijn. En in dat licht is commercie echt geen vies woord. Het is leuk om jouw creativiteit aan te bieden en daarmee in je levensonderhoud te voorzien. Het is leuk en goed om mooie dingen te kopen die anderen gemaakt hebben en die je leven opsieren. Maar genoeg is genoeg en niks daarvan is nodig om een beter mens te worden…

We worden overspoeld en onder druk gezet met van alles dat ons graaiende geldsysteem van ons wil, maar hele gebieden op aarde hebben al lang of ineens niet meer de beschikking over de basis zoals ik die hierboven beschrijf. Ik vind dat om te huilen.

Ooit zul je de harteconomie ontdekken, mocht je dat willen. Via je zoekmachine bijvoorbeeld. Dat mag. Maar het hoeft helemaal niet. Wie goed zoekt, vindt…