Wanneer je praat over een economie die niet alleen draait op het verdienen van belachelijke hoeveelheden geld door enkele individuen, maar ook wordt bepaald door het hart te laten meespreken zou onze wereld er naar alle waarschijnlijkheid heel anders uitzien.
Laten we het eens hebben over wonen en wat er mogelijk is wanneer het hart, of in elk geval een andere manier van denken, een plaats krijgt in de plannen om te bouwen. Want dat er gebouwd moet worden is zeker, maar dat moet echt anders dan de traditionele manier die al decennia lang wordt toegepast in Nederland. Die bouwtrend is overwegend gebaseerd op groter, duurder en meer rendement voor de eigenaar waar het om huurwoningen gaat. Veel eengezinswoningen, luxe appartementen en hier en daar een paar blokjes sociale huurwoningen, met dank aan de woningbouwverenigingen en gemeenten en ondanks de complete afbraak en leegroof van diezelfde woningbouwverenigingen door Stef Blok van de VVD. En laten we het dan ook nog even hebben over de bijna complete opheffing van de z.g. bejaardenhuizen en hun aanleunwoningen, waar ouderen die eigenlijk niet meer zelfstandig konden wonen en dagelijks wat extra hulp nodig hadden konden wonen met behoud het grootste deel van hun zelfstandigheid en met alleen die hulp die ze echt nodig hadden. Waar naar ze werd omgekeken. Waar ze, wanneer ze daar zin in hadden, gezamenlijk konden koffiedrinken, kaarten, biljarten en noem maar op. Allemaal de nek omgedraaid want “te duur.” Inmiddels is wel gebleken dat “te duur” niet klopte, want sindsdien zijn de zorgkosten, zeker voor ouderen, de pan uitgerezen. Ik weet het, daar zijn veel meer oorzaken voor aan te wijzen, maar dit is er zeker één van.

En nu? Toch maar weer terug naar de toekomst? Terug naar bouwen voor elkaar? Naar omzien naar elkaar? Er zijn initiatieven ontplooid in Nederland waar woningbouwverenigingen in samenwerking met gemeenten complexen hebben gebouwd waar senioren bij elkaar wonen met jongere bewoners. Met gemeenschappelijke ruimtes waar iedereen gebruik van kan maken en waar men naar elkaar omkijkt en hulp verleent wanneer nodig of gewenst, al is het maar door een gaatje in een muur te boren om iets op te hangen. En er komen meer van die initiatieven, zoals deze: https://www.landing.crowdbuilding.nl/over-crowdbuilding
Ik zeg niet dat dit het ei van Columbus is, maar ik denk wel dat het een flinke stap in de richting van een harteconomie kan zijn.
Plaats een reactie