Omdat ik morgen geopereerd word, moet ik het even rustig aan doen. Je hebt geen idee hoeveel moeite mij dat kost…even pas op de plaats. Het lijkt wel of ik het niet mag van mezelf… (Overigens schrijf ik hier om die reden vanaf morgen tot ergens volgende week even niet.)

Het is een soort ziekte… Het hardnekkige idee dat je moet vechten tegen je behoefte aan rust, want mensen van nature lui zijn en dat mág natuurlijk niet… Dus we letten voortdurend op onszelf en elkaar of we wel genoeg doen.
Waar komt dat – ik meen zeer onterechte – idee, dat minderwaardigheidscomplex, dan vandaan? Misschien uit de christelijke religie? Google maar eens, je vindt tal van citaten over luiheid…ledigheid is dan ook des duivels oorkussen… Het is een verschijnsel dat in de Rooms Katholieke kerk ooit zelfs geclassificeerd is als één van de zeven hoofdzonden. Blijkbaar vallen we al snel ten prooi aan destructieve luiheid als we niet opletten…
Als ik om me heen kijk, lijkt dat idee helemaal niet te kloppen. Volwassen mensen – pubers verstaan vaak nog wel de kunst van zalig tijd verspillen – zijn juist meestal héél druk. Lijken juist geen of veel te weinig tijd te nemen voor ontspanning en niet zelden manoeuvreren ze zichzelf daardoor in een lastige burn-out. Volgens mij zijn mensen eerder geneigd om tevéél aan te pakken dan dat ze zich overgeven aan luiheid.
De harteconomie wil daar anders mee omgaan. Persoonlijk geloof ik dat mensen juist vooral geneigd zijn om de handen uit de mouwen te steken als ze voelen en merken dat ze een betekenisvolle bijdrage kunnen leveren. Dat mensen júist iets willen neerzetten van nature. Wat mensen niet willen is slavernij of dwang, ook niet in een verkapte of verstopte vorm…
Ik denk daarom dat een basisinkomen bijdraagt aan productiviteit, omdat mensen zich niet langer gedwongen voelen om productief te zijn. Ik voorzie véél meer pure werklust…En voor wie wil, is er ruimte om zich te bezinnen, om uit te rusten, om te filosoferen en te mediteren, te sporten, boeken te lezen en bergen te beklimmen…
Hoe denk jij hierover? Je weet me te vinden! Ik spreek je weer over een week of zo!
Plaats een reactie