Harteconomie.com

Terwijl ik wakker lig en me zoals de laatste tijd vaker zorgen maak om wat je eigenlijk moet doen in een wereld die zich in rap tempo ontwikkelt in een richting die mensen met een hart in hun lijf niet willen, blijft de reportage over wantoestanden binnen studentenverenigingen die zich verleggen van het corpsvereniging naar studentenhuizen (met fantastische illustraties door Fieke Ruitinga overigens) die ik vanavond las, me zodanig door het hoofd spoken dat ik maar ben opgestaan en mijn laptop heb opgestart…

Nu vraag jij: wat heeft die doorgeslagen ballencultuur nou helemaal met economie te maken en al helemaal met de harteconomie?

En dan antwoord ik vastbesloten: alles. Want inkomen, kapitaal en bezit zijn zaken die juist door deze fenomenen ongelijk verdeeld blijven.

De zogenaamde bovenlaag van onze maatschappelijke orde is blijkbaar nog heel vaak in de gevoelige adolescentie gevormd in dit soort besloten instituten. En ik zou hier liever het woord ‘misvormd’ willen gebruiken.

Wat gebeurt er later in de echte maatschappij met jongeren die leren dat je pas volwassen bent als je je hebt laten vernederen en misbruiken en op die manier klaargestoomd wordt om in een latere fase van je studentenleven anderen te vernederen en misbruiken? Je moet je leren handhaven in een in essentie gewelddadige omgeving met een lelijke moraal. Op die manier word je klaargestoomd voor een kennelijke lotsbestemming om leiding te geven aan de ‘harde wereld’ (en die daarmee in stand te houden). De enige manier om dat te doen zonder uitgesloten te worden van het door totaal afwezige transparantie hermetisch afgesloten old boys network is door je zelf als een doortrapte rotzak te leren gedragen.

Ik heb over een mannennetwerk, want ik heb het idee dat de meisjes – ook die zich in het corps integreren – toch nog in essentie helemaal bangastyle worden buitengesloten, net zoals iedereen die maar één vinkje mist bij voorbaat al bij een ander (lees minder) kaliber wordt ingedeeld.

Dit schadelijke fenomeen wordt ondanks grote publieke schandalen onvermoeibaar weer overeind geholpen door multimiljonairs en andere leden van de van oudsher gevestigde orde en dit toont aan hoezeer ‘machthebbers’ eraan hechten dat het dualistische idee van een meer of minder letterlijk met de vuist op tafel heersende elitaire bovenklasse en een dom gehouden, dienende, in slaap gehouden massale onderklasse fier rechtop blijft staan.

Daarom durf ik te stellen dat deze wancultuur doorwoekert naar vitale delen van onze maatschappelijke cultuur en die daarmee ernstig besmet.

Dit levert het volgende op: het hardnekkige dualisme van grootheidswaan van enkelen aan de ene en machteloosheid van velen aan de andere kant heeft de ronduit onveilige, onrechtvaardige, verwoestende mensonwaardige wereld geschapen die je nu om je heen ziet.

En jazeker. Ik ken mensen met positieve verhalen over hun tijd bij de studentenvereniging. En ach, die ontgroening, dat scheidt de kaf van het koren…
Juist dat laatste is waarin ik weiger te geloven. Ik geloof niet in kaf. Want in elk mens huist een hart en een uniek vermogen. Het lidmaatschap van een elitair clubje is daar absoluut geen voorwaarde voor. En in de vrije verbinding tussen de mensen kunnen krachten gebundeld worden, zonder dat iemand buiten de boot hoeft te vallen.

En ik denk dat cultuur en gemeenschap van het gewenste soort inderdaad geboren worden in tijdelijke beslotenheid, maar daar hoeft nooit geheimzinnig over gedaan te worden als de vrijheid en zelfbeschikking van iedereen werkelijk gerespecteerd wordt.

Gelijkwaardigheid betekent niet dat er geen leiderschap en geen gemeenschap meer hoeft te zijn of geen actie meer moet worden ondernomen. En ook niet dat er geen verschillende rollen te vervullen zijn, er geen fouten gemaakt mogen worden en er niets meer te corrigeren valt. Wel dat iedereen – zonder uitzondering – in zijn, haar of hun waarde gelaten wordt en als vrijdenkend, talentvol én sociaal mens gerespecteerd wordt. Zowel in materieel als in immaterieel opzicht.

Als ik dit opschrijf, lijkt het bijna hoogdravend, maar ik als we dit niet kunnen realiseren, wat doen we hier dan eigenlijk precies?

In plaats van een technologische is er nu meteen een morele revolutie nodig, zodat verouderde waarden kunnen worden getransformeerd en ooit de hele mensheid de kans krijgt werkelijk te schitteren.

En oh ja, neem dit even aan van een vrouw met levenservaring: je kunt een heerlijke, uitbundige en gezellige studententijd hebben zonder ballenclubje. Het groene gaat er (te zijner tijd) helemaal vanzelf af…